Italijanski jezik je jedan od evropskih jezika i po svom značaju spada u svetske jezike. Po svom sastavu i sličnosti reči, najbliži je latinskom jeziku i kao takav može da posluži kao osnova za učenje svih ostalih romanskih jezika.
 |
| Ponte Vecchio, Florence, Italy |
Italijanski je službeni jezik u Italiji i San Marinu, kao i u švajcarskim kantonima Tićino i Griđoni. Italijanski je, uz latinski, drugi službeni jezik u Vatikanu. Uz slovenački je služben i u slovenačkim primorskim opštinama Koper, Izola i Piran, a uz hrvatski se koristi u Istri gde živi italijanska manjina. Dosta je raširen među potomcima iseljenika u Astraliji, Sjedinjenim Američkim Državama i Luksemburgu. Takođe je široko razumljiv i podučavan na Malti, gde je do 1934. godine bio službeni jezik kada ga je zameni engleski jezik. Mnogo manje se govori u bivšim afričkim kolonijama Italije, kao što su Libija, Somalija i Eritreja.
Moderni italijanski jezik pojavljuje se prvi put u književnosti u 13. veku, kada je Dante Aligjeri napisao svoju "Božanstvenu komediju" na novom italijanskom jeziku.To je bio zapravo toskanski dijalekt iz okoline Firence, Pize i Sijene, koji je kasnije obogaćen uticajima Sicilije, Rima i drugih regiona.
Нема коментара:
Постави коментар